Rots en Water is een weerbaarheidstraining speciaal ontwikkeld voor kinderen. Het is een psychofysieke training waar lichamelijke oefeningen worden gekoppeld aan inzichten. In eerste instantie was deze cursus met name gericht op jongens in de middelbare schoolleeftijd, maar ondertussen is dit uitgebreid naar een methode voor de hele klas voor kinderen in de leeftijd van 4 t/m 17 jaar.
De termen Rots en Water staan voor de manieren waarop je jezelf kunt positioneren. Je kunt als een rots sterk gaan staan en je grenzen aangeven en als water verbinden, meebewegen en vrienden maken. Door de verschillende oefeningen kunnen kinderen ervaren hoe het is om jezelf stevig of vloeiend op te stellen en wat er gebeurt als de ander hetzelfde gedrag uitoefent of zich anders opstelt.
Op de website van https://www.rotsenwater.nl wordt als hoofddoel van deze methodeomgeschreven: “Het bevorderen van een positieve ontwikkeling van sociale en emotionele competenties en het verminderen van problemen op het intrapersoonlijke domein (zoals internaliserend gedrag, depressieve gevoelens, psychologisch welbevinden en seksuele autonomie) en het interpersoonlijke domein (zoals het verminderen van agressie, seksueel grensoverschrijdend gedrag, pesten en gepest worden).”
Hoe meer deze oefeningen met leeftijds- en/of klasgenoten worden gedaan, hoe groter het effect. Er zijn ook Rots en Water scholen, waarbij in de hele school gebruik wordt gemaakt van deze methode. Zelf heb ik deze cursus mogen geven bij het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) aan kinderen van 10/11 jaar die allemaal een verschillend begrip hadden van de Nederlandse taal, maar door deze spellen en fysieke oefeningen toch mee konden doen en konden ervaren hoe het is om bijvoorbeeld een grens aan te geven.
Binnen Rots en Water wordt er per oefening kort uitleg gegeven aan wat er gebeurt (de diamant van de oefening), maar dit komt niet altijd goed over als de taal niet goed begrepen wordt. Daarom sloot ik zelf de lessen af door iedereen op een matje te laten liggen in het donker, met een rustgevend achtergrondmuziekje en een meditatief verhaal. Ook al begrijp je het verhaal niet, je kunt wel de tijd nemen om te voelen wat er in je lichaam gebeurt. In het begin vonden sommige kinderen het een beetje gek, maar na een tijdje gingen ze rustig en relaxt liggen en uiteindelijk vonden ze dat vaak het fijnste onderdeel.
